Πολιτιστικός Σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου: Σημασία έχει αν τα είπε ή τι κάνουμε εμείς;

Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε:

1. τη γλώσσα,
2. τη θρησκεία,
3. τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ.

Ο Ελληνισμός δε δίνει μηνύματα, είναι ο ίδιος μήνυμα

Νίκος Λυγερός mailto:www.lygeros.org

Παράδοση:
-Νομίζω ότι για εμένα η παράδοση δεν είναι κάτι που είναι πεθαμένο, δηλαδή όπως είναι και με το έντεχνο τραγούδι εφόσον χρησιμοποιήσαμε και διάφορα παραδείγματα είναι ότι πηγάζεις από το παραδοσιακό στοιχείο κάτι που μπορείς να διαμορφώσεις με τον δικό σου τρόπο τα μοτίβα που χρησιμοποιούμε πρέπει να έχουν μια αυθεντικότητα και η παράδοση το επιτρέπει. Όπως ένα αντικείμενο ένα καλάθι μπορεί να είναι ασήμαντο. Εμένα δεν με ενδιαφέρει μόνο το καλάθι, με ενδιαφέρει και η λειτουργικότητά του, σε τί χρησίμευε, τί σύμβολο αποτελεί. Αυτό το σύμβολο, αυτή η λειτουργικότητα είναι και αυτός ένας κώδικας. Ενώ ο άλλος μπορεί να δει απλώς ένα καλάθι. Είναι όπως το βλέπουμε και με τις εκκλησίες που λέγαμε, αν δεν ανήκουμε σε μία θρησκεία, θεωρούμε ότι είναι απλώς ένα οίκημα. Τίποτα άλλο. Μπαίνοντας σε αυτή την θρησκεία, γνωρίζοντας διάφορα πράγματα μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το οίκημα είναι απλώς μία δικαιολογία. Άρα η παράδοση για εμένα και είχα μελετήσει ένα τραγούδι «ο θάνατος του ξενιτεμένου» που είναι ποντιακό, η ιδέα είναι ότι μέσα από τα παραδοσιακά στοιχεία μπορούμε να εντοπίσουμε τα διαχρονικά στοιχεία που αποτελούν θα έλεγα το υπόβαθρο, τα νοητικά σχήματα του πολιτισμού μας.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Το αλφάβητόν μας προήλθε εξ Ελλάδος δια της Κύμης και της Ρώμης. Η Γλώσσα μας βρίθει Ελληνικών λέξεων. Η επιστήμη μας εσφυρηλάτησε μιάν διεθνή γλώσσα διά των Ελληνικών όρων. Η γραμματική μας και η ρητορική μας, ακόμα και η στίξις και η διαίρεσις είς παραγράφους… είναι Ελληνικές εφευρέσεις. Τα λογοτεχνικά μας είδη είναι Ελληνικά – το λυρικόν, η ωδή, το ειδύλλιον, το μυθιστόρημα, η πραγματεία, η προσφώνησις, η βιογραφία, η ιστορία και προ πάντων το όραμα. Και όλες σχεδόν αυτές οι λέξεις είναι Ελληνικές''.