Σύρος - Από την εκδήλωση για τη Μικρασιατική καταστροφή στην Ερμούπολη

                                            

Η καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού και η επιστροφή της μνήμης και της αλήθειας.

Φάνης Μαλκίδης  

     Στη Φιλανθρωπική Οργάνωση Νήαρ Ηστ και στους Έλληνες της Ερμούπολης που διέσωσαν και περιέθαλψαν τα ορφανά της Μικράς Ασίας

     Μέρος της ομιλίας του Φάνη Μαλκίδη στις εκδηλώσεις που οργάνωσε ο Σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου και ο Σύλλογος Μικρασιατών Ερμούπολης

     Είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι; …Γ. Σεφέρης Δοκιμές

     Οι άνθρωποι δυστυχώς είναι επιρρεπείς στη λήθη, αναφέρει Κική Δημουλά για τον Έρωτα, θέλοντας να σηματοδοτήσει την απώλειά του. Οι απώλειες γίνονται μεγαλύτερες, όταν η λήθη γίνεται σημαία και προπαγάνδα ενάντια στη μνήμη. Τότε, ο θάνατος, ο προερχόμενος από την αμνησία, είναι η μοιραία κατάληξη. Η άνοδος του τουρκικού εθνικισμού, οδήγησε σε συστηματικούς διωγμούς του ελληνικού στοιχείου που διήρκεσαν από το 1913 ως το 1924. 1.000.000 Έλληνες από τους 2.650.000 που ζούσαν το 1914, δολοφονήθηκαν και μαζί τους δολοφονήθηκε η μακραίωνη του ελληνικού πολιτισμού.

     Το τελευταίο μέρος του ανθρώπινου δράματος παίζεται τον Αύγουστο του 1922. Στις 27 Αυγούστου, οι Τούρκοι μπαίνουν στη Σμύρνη και αρχίζει ο εμπρησμός της και η καταστροφή κάθε ελληνικής παρουσίας . Εκεί, όπως σημειώνει ο πρόξενος των ΗΠΑ George Horton δεν έλειπε τίποτε σχετικά με τη θηριωδία, την ακολασία, την σκληρότητα και όλη τη μανία του ανθρώπινου πάθους. Εικοσιπέντε χιλιάδες (25.000) Έλληνες χάθηκαν στην πυρκαγιά, ενώ μόνο το διάστημα από 27 Αυγούστου μέχρι 4 Σεπτεμβρίου 1922 δολοφονήθηκαν 50.000 Έλληνες. Στις 28 Αυγούστου 1922 κατακρεουργήθηκε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, και μαζί του 342 κληρικοί της Μητροπόλεως Σμύρνης και των περιχώρων οι οποίοι πρώτα βασανίστηκαν. Τη δολοφονία, την εκδίωξη των Ελλήνων, ακολούθησε η καταστροφή κάθε ίχνους ελληνικής παρουσίας, αυτό άλλωστε υποδηλώνει η φωτιά στη Σμύρνη.

     Η εκδίωξη των Ελλήνων, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία. Η γενοκτονία των Ελλήνων είναι ένα ζήτημα το οποίο παρέμεινε στο περιθώριο για πολλά χρόνια. Είναι ένα πολιτικό ζήτημα και η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση των κρατών και των διεθνών οργανισμών να αναγνωρίσουν τη γενοκτονίας και να αποκαταστήσουν με αυτόν τον τρόπο, την βλάβη που υπέστησαν. Είναι ένα καθήκον που έχει ο ελληνικός λαός, όπως αυτό που εκπλήρωσε η Φιλανθρωπική Οργάνωση Νήαρ Ηστ και ο λαός της Ερμούπολης που διέσωσαν τα ορφανά της Μικράς Ασίας.

Αναρτήθηκε από MALKIDIS στις 12:01 μ.μ.