Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ΓΙΑΤΙ Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα γράμματα , τις τέχνες και τις επιστήμες πρέπει να μας αφυπνίσουν


Στη σύσταση μιας πρωτοβουλίας πολιτών που θα έχει σαν στόχο να θέτει μια ρεαλιστική και υλοποιήσημη πολιτική πλατφόρμα ιδεών και στόχων για τους εκάστοτε υποψήφιους των αυτοδιοικητικών εκλογών προχωρά ομάδα πολιτών της Ξάνθης, με προεξάρχουσα μια φυσιογνωμία, καθολικά αποδεκτή και πέραν πάσης αμφισβήτησης.

Ο γνωστός φιλόλογος και συγγραφέας Θανάσης Μουσόπουλος, φαίνεται ότι είναι ο εμπνευστής αυτής της προσπάθειας που επιθυμεί να απομακρυνθεί από κόμματα και συνδυασμούς αλλά να έρθει κοντά σε απλούς πολίτες ώστε να εκφράσει με τρόπο κατανοητό σε όλους ότι τα αιτήματα της κοινωνίας δεν είναι μεγαλεπήβολα αλλά απλά και καθημερινά, ζητώντας από κάθε υποψήφιο να υιοθετεί και να δεσμεύεται γύρω από αυτά.

Στόχοι και συμμετοχή

Tην πρωτοβουλία αυτή, που φιλοδοξεί να καθορίσει ένα μίνιμουμ πολιτικών στόχων ως κοινά αποδεκτό πλαίσιο, προσφέρθηκαν να πλαισιώσουν εξαρχής αρκετοί ενεργοί και ανήσυχοι πολίτες της Ξάνθης. Θα προσπαθήσει να καταγράψει και να ιεραρχήσει αιτήματα που εκφράζονται από τους πολίτες, παραμένουν άλυτα, αλλά θα μπορούσαν να βελτιώσουν αισθητά την ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής και να αναβαθμίσουν την αισθητική και τον πολιτισμό. Ήδη η κίνηση αυτή προχώρησε στην πρώτη διακήρυξή των θέσεών της, (που προσυπογράφουν από τους πρώτους οι συντελεστές του XanthiPress.gr), και καλεί κάθε σκεπτόμενο πολίτης της πόλης να την πλαισιώσει και να εκφράσει τους δικούς του προβληματισμούς για την πόλη και το νομό.

Eνδεχομένως η ενέργεια του Θανάση Μουσόπουλου να βγει στο προσκήνιο, αποτελεί και ένα κάλεσμα ευθύνης σε ανθρώπους με σκέψη να εκφράσουν τις προτάσεις τους χωρίς να εμπλακούν με την πολιτική.

Η πρώτη διακήρυξη
Αναφέρει το πρώτο κείμενο του Δικτύου Λόγου και Πράξης:

«Κάθε φορά που πλησιάζουν εκλογές, κυρίως τοπικές, μπαίνουν μπροστά μας επιτακτικά ερωτήματα και, κάμποσες φορές, διλήμματα. Για πρόσωπα και για πράγματα. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, δεν μπορούμε να κάνουμε θαύματα, μπορούμε όμως να έχουμε οράματα και στόχους.

Όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί, συχνά οι καταστάσεις τους αλλοιώνουν, προς το χειρότερο. Όλοι και όλες στη σύγχρονη εποχή λίγο πολύ είμαστε αλλοτριωμένοι. Αν όμως μιλούμε τόσο πολύ για κρίση, είναι γιατί κατά βάθος ελπίζουμε. Να βγούμε όμως μπροστά με την ελπίδα και τ’ όνειρο. Να ανακόψουμε την κατρακύλα και να ορθώσουμε τους στόχους μας.

Το πρόβλημα δεν είναι, να παρουσιαστεί στις εκλογές που έρχονται, κάποιος άλλος συνδυασμός, κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων. Το θέμα είναι να ορθώσουμε μια άλλη λογική, την απλή και κοινή λογική. Να συμφωνήσουμε στα χαρακτηριστικά του ηγέτη, στη μορφή της άμεσης δημοκρατίας, στην αλλαγή νοοτροπίας κατά την άσκηση της εξουσιοδότησης του πολίτη προς τον εκπρόσωπο – τοπικό άρχοντα.

Στην Ξάνθη και στους άλλους δήμους, στα χωριά και σ’ ολόκληρο το νομό μας και στην περιφέρειά μας, υπάρχουν μύριοι όσοι πολίτες που προτείνουν πράγματα, συχνά γκρινιάζουν, εκφράζουν απόψεις για την καθημερινότητα. Δε μιλούμε για μεγαλεπήβολα σχέδια. Μιλάμε για υλοποιήσιμα μικρά όνειρα. Όνειρα που αν πραγματωθούν, θα αλλάξουν τη ζωή μας.

Λίγα δέντρα στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης, λιγότερα τραπεζοκαθίσματα στις διαβάσεις των πεζών, κανονικοί πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι, φροντίδα για τις στάσεις των λεωφορείων, επαρκές δίκτυο άρδευσης στον κάμπο, νιάξιμο για τις παραλίες μας, κάδοι ανακύκλωσης, σεβασμός στα αφτιά και στα μάτια των κατοίκων και των επισκεπτών. Διαφημίζουμε τις ομορφιές μας και ταυτόχρονα κάνουμε το καθετί για να τις υποβαθμίσουμε.

Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα, η φύση και ο άνθρωπος. Το οικονομικό κέρδος δεν έχει όριο, αυτό το τυφλό κέρδος μας έφερε εδώ που βιώνει όλη η ανθρωπότητα. Ας ξαναγυρίσουμε πίσω, στη φύση και στον άνθρωπο. Αλλιώς θα γυρίσουμε στον πρωτογονισμό και στη βαρβαρότητα. Τέτοια κρούσματα ήδη υπάρχουν…

Αν αυτή η απλή λογική φαντάζει άπιαστο όνειρο για την παγκόσμια και ευρύτερη κοινωνία, είναι πιο χειροπιαστή για τον ίδιο μας τον εαυτό, για το σπίτι μας, για τη γειτονιά μας, για το χωριό και την πόλη μας, για το νομό και την περιφέρειά μας.

Αυτό που ζητούμε από τους τοπικούς άρχοντες δεν είναι ‘ο ουρανός με τ’ άστρα’. Αυτό που ζητούμε είναι να ακούν. Δε θέλουμε να πιάσουμε καρέκλες, δε θέλουμε να γίνουμε αντ’ αυτών. Αυτό που ζητούμε είναι να βλέπουν. Να ακούν και να βλέπουν όλη την κοινωνία. Να λειτουργούν για το κοινό καλό. Και το κοινό καλό δεν το εκπροσωπεί ούτε μια τάξη , ούτε μια ομάδα συμφερόντων, ούτε ένα κόμμα. Δεν μπορούν τα κόμματα να μιλούν για ‘αυτόνομη’ αυτοδιοίκηση, όταν τα ίδια χρίζουν όσους είναι ‘δικοί τους’. Δεν μπορεί να εκφράζουν όλους, όταν λειτουργούν μ’ αυτό τον τρόπο. Οι τοπικοί άρχοντες δεν είναι απλοί διαχειριστές των προβλημάτων, είναι οι οραματιστές και οι συνοδοιπόροι όλων των πολιτών στην καθημερινή αγωνία. Οι τοπικοί άρχοντες δεν είναι άλλη μία εξουσία. Τούτο πρέπει να το κατανοήσουν και οι άρχοντες και οι αρχόμενοι, έχοντας επαφή με την ‘πραγματική’ πραγματικότητα.

Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα γράμματα και τις τέχνες, οι μορφωμένοι και οι επιστήμονες, όπως και οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, νιώθουν την ανάγκη να παλέψουν – και πολλοί παλεύουν - για μια πιο όμορφη ζωή, ατομικά και κοινωνικά.

Έχοντας τις παραπάνω σκέψεις, ανοίγουμε μια πλατιά αγκαλιά, ένα Δίκτυο Λόγου και Πράξης, όπου όλοι και όλες έχουν θέση, όλοι έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τις προτάσεις και τις θέσεις τους, τις ιδέες και τις δυνάμεις τους, για να βγει ο τόπος από τη μέγγενη της φθοράς.

Καλούμε τους τοπικούς άρχοντες, όσους ασκούν εξουσία και όσους θέτουν υποψηφιότητα, να λειτουργούν με βάση την απλή λογική για το κοινό καλό όχι με γνώμονα τα συμφέροντα αλλά τα προγράμματα και τα οράματα Και να δεσμευτούν προεκλογικά για κάτι τέτοιο : είτε εκλεγούν είτε όχι, όλοι μαζί να συνδράμουν στον κοινό στόχο.

Καλούμε όλους τους συμπολίτες και συμπολίτισσες να πάρουν μέρος σ’ αυτήν τη μεγάλη κοινή προσπάθεια, όχι στο όνομα της εξουσίας και της ‘όποιας’ καρέκλας. Για να μη συνεχίζουμε απλώς να γκρινιάζουμε μετά τις εκλογές, όπως κάνουμε κάθε φορά, αλλά να συντελέσουμε στην ανόρθωση του τόπου μας.

Το ‘Δίκτυο Λόγου και Πράξης’ είναι ανοικτό και περιμένει όλους και όλες για δεσμεύσεις και ιδέες. Με τη συνδρομή όσων Μέσων επικοινωνίας και ενημέρωσης συμφωνούν με το σκεπτικό αυτό, να οικοδομήσουμε το Δίκτυο Λόγου και Πράξης.


Να χτίσουμε όλοι μαζί την κοινωνία που ποθούμε.» καταλήγει το κείμενο της πρωτοβουλία

3 σχόλια:

  1. Ναι , γιατί έχουμε ανάγκη από πολιτισμένους ανθρώπους , επιτέλους θα πρέπει να έχουν λόγο και πράξη ώστε να αφυπνιστούμε από την αποχαύνωσή μας .
    Και επίσης ναι γιατί μου άρεσε το αφιέρωμα για τον Γεώργιο Βιζυηνό στα Θρακικά Τόμος 12ος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θανάσης Μουσόπουλος "Όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω παπάς και άλλοτε να γίνω ηθοποιός...συνδύασα αυτά τα δυο και έγινα δάσκαλος. ....Δυο είναι οι βασικοί κανόνες στη ζωή μου, όχι στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο και δεύτερον να κρατήσουμε την αξιοπρέπειά μας.....Η πνευματική δημιουργία είναι ο δρόμος για την ανόρθωση της κοινωνίας....Μεγάλος μου δάσκαλος ήταν ο Στέφανος Ιωαννίδης...ήξεραν να μας αγαπούν οι δάσκαλοι....Το δύσκολο δε είναι αν ανέβεις , αλλά να σταθείς (Άγγελος Τερζάκης)... Ευχαριστώ όλους, ευχαριστώ το νομάρχη Ξάνθης, καπόρολο που δεν τον ψήφισα, ούτε με ψήφισε με τιμά απόψε( σημείωσε αστειευόμενος)...".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ....θυμάμαι που έπαιζα παιδί, που αυτοσχεδίαζα , γινόμουν αράδα - αράδα κατά την περίσταση και κατά τα κέφια μου , δεσπότης, ιεροκήρυκας, δημοδιδάκαλος, καθηγητής, περιηγητής, γιατρός, στρατηγός, στρατιώτης, συνομιλητής, λιμαδόρος.Φλυαρούσα, ξεφώνιζα, ρητόρευα, λειτουργούσα, έψελνα, έδερνα, ανεβοκατέβαινα, αγωνιζόμουν με τους καναπέδες και με τις καρέκλες, με τα βιβλία και με τα τραπέζια, έπιανα γνωριμίες και ξεσυνερίσματα με τους τοίχους, με τα ξύλα, με τα έπιπλα, με τα φουστάνια. Είχα δοσοληψίες με τα λουλούδια και με τις κοπριές , με τα μερμύγκια της γλάστρας και με τα σαμάρια των γαιδουριών, μόνο τους ανθρώπους γύρω μου δεν τους λογάριαζα. Το ρυθμό του κόσμου τον αναποδογύριζα!!! Κωστής Παλαμάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή